Malownicze Tercje

Tercje- malownicze projekty

Tercja  są to projekty, które są szczególną i dedykowaną serią domów. Powstały z myślą o tych  inwestorach,którzy mają sentyment do tradycyjnych polskich dworów i marzą aby współcześnie przywołać ich klimat. Największą uwagę zwracają reprezentacyjne i rozległe wejścia, które oparte są na kolumnach. Nadają one dworkom tradycyjny charakter. Jeżeli uważniej się przyjrzymy, naszą uwagę przyciągnie symetria oraz osiowy układ domu, co sugeruje, że przyszli mieszkańcy będą czuli potrzebę powiązania domu z otoczeniem.

Autorom projektów na tym zależało w szczególności. Tradycyjne dwory, budowane były w układzie osiowym. Ich najazdowa aleja drzew, zakończona była częścią zajezdną, która mieściła się przed wejściem głównym. Na tej samej osi, umieszczone było wyjście ogrodowe , które otwierało dwór na zamknięty drzewami salon ogrodowy. To typowe dla tego rodzaju zabudowy, połączenie dworu z otoczeniem, kiedyś stwarzało wyjątkowy klimat miejsca.Jednak dzisiaj, nie dla wszystkich jest to takie oczywiste. Seria projektów Tercja wymaga wyjątkowej oprawy.

Te domy, które przez swój charakter silnie nawiązują do tradycyjnych dworków, na minimalnej zabudowie, gdzie zabudowa jest intensywna, zupełnie tracą swój charakter. Wkomponowane w pejzaż przestrzennych działek, w zaaranżowanej starannie zieleni, tworzą urzekający charakter miejsca, gdzie można mieszkać. Doskonałym tego przykładem jest Tercja 2 , gdzie wzrok inwestorów przyciąga klomb, który znajduje się w zajezdnej części domu.Duże wrażenie robi też drzewostan wokół, ściany porośnięte do linii okapów, oraz dach kryty gontem.

O charakterze projektów z serii Tercja decydują sami inwestorzy. Czy będą one podmiejską rezydencją czy też sielskim dworkiem na wsi . Przewidzieli oni z góry dwa projekty, aby zasugerować przyszłym mieszkańcom, że to dzięki użytym materiałom, możemy ostatecznie zadecydować o charakterze dworku.

Nadają one ostateczny szlif elewacji. Bielenie ścian,pokrywanie dachu postarzałą dachówką lub gontem oraz wykończenia drewnem szczytów nad wejściem Tercji2, może przywołać  klimat soplicowego dworu, znajdującym  się „nad brzegiem ruczaju, na pagórku niewielkim, we brzozowym gaju”. Natomiast, pokrycie dachu klasyczna ceramiczną dachówką, elegancki szary odcień podmurówki oraz wyważony jasny kolor tynku, może zakwalifikować Tercję 3, 4 i 5 do rezydencji o charakterze podmiejskim. Właściwa oprawa elewacji idealnie wkomponuje dom w zaaranżowaną zieleń działki. Jest to rozwiązanie dla tych, którzy cenią sobie elegancję i tradycję, oraz przestrzeń dużej działki i krótkie dojazdy do miasta.

Jednak projekty z serii Tercja zostały zaprojektowane nie tylko dla amatorów dawnej zabudowy, ale odpowiadają one zarówno wymogom współczesnego stylu życia. Patrząc na łuk ściany wiatrołapu widzimy także przestronny,  obniżony salon.

Przestrzenność domu potęguje dzięki otwartej na salon kuchni, oraz połączenie jej z wygodnym holem, który na osi wejścia głównego otwiera się szeroko na ogród. Część dzienna, jest wyraźnie odseparowana od zamkniętej części nocnej. Jednym z nowoczesnych  elementów jest półprzejrzysta ściana głównej sypialni zaprojektowana z luksferów.

Przeciwnikami dworku, będą osoby, które nie lubią prostej, zwartej bryły i braku garażu. Zwolennikami okażą się osoby, które znajdą przykład współczesnej przestrzeni w tradycyjnej oprawie,  wkomponowanej w drzewostan , z przemyślaną zielenią, która stworzy niepowtarzalny klimat dworu. Ważną zaletą serii Tercja jest możliwość porównania oraz wybrania właściwego wariantu. Szczególnie, że następne wersje projektów powstały w odpowiedzi na potrzeby inwestorów. Dla tych, którzy szukali dworku o niewielkich rozmiarach, autorzy zaprojektowali Tercję. Ci którzy potrzebowali większej powierzchni pokoi, zaproponowano Tercję 2. A dla tych , którzy chcieli tylko dwie sypialnie stworzono Tercję3.

Gdy pierwsi inwestorzy wybudowali Tercje,  a ich rodziny powiększyły się, a  charakter domu zaczął przyciągać przyjaciół, inwestorzy zasugerowali  zwiększenie ilości sypialni. Najlepszym rozwiązaniem , okazało się zaprojektowanie użytecznego poddasza. Tak właśnie, powstała Tercja3 z pięcioma sypialniami oraz pokojem rekreacyjnym. Później powstała Tercja5 , która miała sześc sypialń i piwnicę.

Klasyczna elegancja, wyrafinowany spokój barw, powrót do historii: tak można określić klimat wnętrza domu TERCJA. Propozycja ta ożywia wspomnienie dawnych willi podmiejskich, osadzając je w nowoczesnym kontekście XXI wieku.

Aby jak najdoskonalej uzyskać i połączyć style tworzące niepowtarzalny klimat wnętrza, proponujemy zastosować poniższe rady:

STYLE

Ciekawym rozwiązaniem jest połączenie stylu kolonialnego ze stylem okresu Empire (późna odmiana klasycyzmu) i okresu Federalnego.

ŚCIANY

Spokojna i stonowana forma okładzin ściennych, to podstawa aranżacji. Musimy unikać tynków dekoracyjnych. Możemy natomiast użyć gładkiego tynku oraz listw ozdobnych z duropolimeru – jednak niewielki ilości –  aby nie przytłoczyć świeżości wnętrza. Moją propozycją są listwy przypodłogowe oraz ścienne – natomiast w miejscach, gdzie nie użyjemy belkowania stropu – gzymsy. Mogą też pojawić się w niektórych miejscach proste tapety o wzorze florystycznym – ale koniecznie obwiedzione listwą ozdobną, prostą i wąską w formie. Odpowiednia będzie aranżacja tapet w gabinetach, sypialniach i innych prywatnych pomieszczeniach,  nawet w łazienkach. Natomiast w pomieszczeniach reprezentacyjnych idealnie będą pasowały obrazy o szerokich, zdobionych ramach (można zamówić reprodukcje u artysty-malarza). Zdecydowanie powinniśmy wystrzegać  się obrazów-nadruków.

Kolory ścian trzeba dobrać z palety ciepłych barw: piaskowe ciepła, ochra,żółcienie. Będą pasowały także barwy neutralne:  ecru, odcienie kremowe ,pudrowo-szary róż,  biel złamaną pigmentem ciepłej barwy, oraz jasne brązy. W ścianach  sprawdzą się świetnie nisze zwieńczone łukiem pełnym lub odcinkowym. Można wykończyć je  cienkimi i prostymi listwami lub klasycznymi byblos. Dobrym pomysłem jest też podświetlenie tych nisz.

SUFITY

Charakterystyczna cecha stylu kolonialnego jest belkowanie stropu.Jeżeli je zastosujemy we wnętrzu, ożywimy płaszczyzną sufitu (można je także wykorzystać w jadalni czy sypialni). Jednak dla osób, które cenią klasycyzm, można zaaranżować sufit wykorzystując gzymsy(które będą łączyć ścianę z sufitem). Można tez dodać na suficie obwiednię z prostej listwy dekoracyjnej, która będzie odsunięta od krawędzi gzymsu max. 20 cm.

Miejsce, w którym zamontujemy górne oświetlenie można podkreślić obwiednią z prostej dekoracyjnej listwy. Natomiast sufit będzie wyglądał dobrze, jeżeli pomalujemy go na kolor biały lub biel delikatnie złamaną kolorem ściany.

PODŁOGI

Powinniśmy zainteresować się  deskami o widocznych i antycznych lub rustykalnych słojach. Dobrym kolorem, będzie dąb, mahoń lub orzech. Jeżeli chodzi o propozycje egzotycznych podłóg będzie pasować:  iroko, teak,merbau, a nawet ciepłe dossier. A kolory wybarwień paneli lub drewna: od złotych ugrów (dąb) przez ciepłe pomarańcze (dossier), mahonie i ciepłe brązy (orzech). Łączy się je z kamieniem naturalnym (np. trawertynami) lub gresem imitującym piaskowce. Jeśli będzie taka potrzeba to zamiast dywanów można zastosować, jednolite wykładziny o krótkim welurowym albo atłasowym włosiu. We wnętrzu gdzie posiadamy małą ilości ozdób można pokusić się o wzorzysty dywan w kolorach imperialnych.

OŚWIETLENIE

Oświetleniowe  oprawy muszą być proste i klasyczne – bez  zdobień i inkrustacji. Dla żółtej i ochrowej kolorystyki wnętrza zastosujemy wybarwienia w kolorze złota antycznego i mosiądzu. Natomiast dla mahoniowej użyjemy ceglastoczerwonej miedzi. Do stylu wnętrza bedą także pasowały kinkiety oraz zwisy wieloramienne. Jeżeli użyjemy lamp stojących – muszą one być na cienkich i długich nogach, zwieńczonych stożkowatym jasnym abażurem.

MEBLE

Powinny dominować we wnętrzu i wyglądać okazale. Nie możemy jednak przesadzić z ich wielkością i przysadzistością. Dlatego, proponuję, aby meble były w stylu empire lub federalnym. Pierwsze charakteryzuje  się ścisła symetria, nadmierną dekoracyjnością i monumentalizmem. W stylu podobne do mebli rzymskich, egipskich i greckich. Są one często obite w bogato zdobione materiały. Natomiast charakterystyczna cechą mebli w  stylu federalnego jest delikatna forma. Dominują w nich proste linie, a okleinowane powierzchnie często są ozdobione drobnymi inkrustacjami i rzeźbionymi detalami. Poręcze są zakończone wolutami, a oparcia przybierają kształt litery X. Nogi mebli są smukłe, wysokie, proste lub toczone. Możemy też złamać ten styl i zastosować nogi wysmukłe i gięte w łuk. Krzesła i kanapy winny naśladować formy mebli przedstawianych na greckich wazach. Wskazane są: szezlongi, zydle i komody, natomiast w części jadalnianej kredensy. Kolor mebli winien być ciemnopomarańczowy lub mahoniowy– zawsze o kilka tonów ciemniejszy od podłogi.

KOMINKI

Aby ostudzić historyczny klimat mebli zaaranżujmy bryłę kominka w sposób bardzo prosty i lekko nowoczesny. Jedynym nawiązaniem do klasycyzmu może być wówczas ozdobienie „gardzieli kominka” dwoma pilastrami ze wspornikami i osadzoną na nich belką. Obudowę tę można wykonać z płatów forniru piaskowca naturalnego i trwale zaimpregnować, lub wytoczyć z naturalnego kamienia.

DODATKI

Ponieważ zastosowaliśmy bogato zdobione i dominujące we wnętrzu meble uważnie i konsekwentnie dobierajmy dodatki. Nie może ich być za wiele, lecz na pewno muszą utrzymać się w kanonach stylu federalnego. Stosujmy zatem lekko zdobione zegary stojące lub zegary przeznaczone do stawiania na półce (te ostatnie osadzone w okrągłych kształtach). Popularną ozdobą wnętrz tego okresu były też lustra – wypukłe, okrągłe i skupiające obraz oraz oprawione w bogate, pozłacane ramy. Proponuję w niektórych pomieszczeniach użyć ich jako ozdobę ściany, a w innych zastosować obrazy w zdobionych ramach. Zasłony komponujmy jasne, jednolite lub z lekko widocznym nadrukiem kwiatowym– muszą mieć lekko lśniącą powierzchnię. Idealnie byłoby przerzucić jedną zasłonę przez karnisz – tak, aby spływała po drugiej stronie swobodnie do ziemi; drugą natomiast zawiesić od spodu upięcia pierwszej i zostawić swobodną. Firany stosujmy jednolite i gładkie, bez połysku. Warto też ozdobić wnętrze stojącymi wazami, srebrami lub szkłem (typu kryształowa karafka). Kolory dodatków czy tapicerki muszą być albo nasycone i o zdecydowanej barwie (jak: szmaragdowa zieleń z brzoskwinią, odcienie czerwieni z purpurą lub brąz z pudrowo-szarym różem i niebieskawym fioletem) albo neutralne (jeśli tapicerka mebli jest kolorem zdecydowanym, bądź wzorzystym). Podczas wyboru dodatków – a z nimi należy najbardziej uważać – stosujmy zawsze prawo alternatywy (albo jedno albo drugie). Ponieważ łączenie stylów jest sztuką trudną i wymagającą dogłębnej wiedzy, zawsze warto posiłkować się poradami architekta wnętrz. Może się bowiem okazać, że „przerysujemy” wnętrze i konieczna będzie jego ponowna zmiana.